Little Boy & Nightingale (B) CD presentation Tartoefke Temse (20-04-2019) reporter & photo credits: Marcel info club: Tartoefke info artist: Little Boy & Nightingale © Rootsville 2019

Als je denkt al één en ander te hebben meegemaakt, kom je toch wel iets nieuws tegen. Zoals een optreden in een broodjeszaak bijvoorbeeld. Daar had het optreden van het sympathieke duo plaats.
Temse is maar een boogscheut van mijn voordeur, dus moest ik enkel de brug over. Temse ligt namelijk “over het water”. Bij ons kan je dan nog kiezen welk. De Durme of de Schelde. In mijn geval is het de Durme, dus langsheen de Durmevallei richting optreden.

"Little Boy & Nightingale" aka Wouter Verhelst (gitaar, harp en zang) en Ilse van Dooren (percussie en zang) zijn de plaatselijke helden en hebben net een schitterende cd uitgebracht met de naam “Two Lousy People” (album report). Tijd dus om de cd aan een “levend” publiek voor te stellen en daar wilden we natuurlijk bij zijn. Dit duo heeft een grote passie voor blues, country en rock'n'roll. Dit straalt er zeker vanaf in hun act. Met een groot hart brengen ze akoestische blues, swingende rock'n'roll, country, rock uitgevoerd op akoestische gitaar, mondharmonica, percussie en een aangename stem van Ilse Van Dooren.

Ondanks te tropische temperaturen, de thermometer in mij wagen gaf zowaar 31 graden aan, was er toch volk komen opdagen in het "Tartoefke". Het is er niet groot en de zaak zat dan ook vol. Gelukkig draaide de airco en stond de Duvel koel, we waren er volledig klaar voor.

Gezien het de bedoeling was om de cd voor te stellen, werd er vertrokken met de titeltrack ‘Two Lousy People’ op de voet gevolgd door ‘Someday You’re Gonna be Mine’en het snelle ‘Diggin’. Hierna een eerste kippenvelmoment met een schitterende versie van ‘If You Needed Me’, topsong uit de film “The Broken Circle Breakdown”. Genoeg gerust dachten ze en we kregen een spetterende versie van ‘Crazy Bout A Mercury’ die ooit op een blauwe maandag werd geschreven door KC Douglas als ‘The Mercury Blues’, dit geheel ter zijde, want daar was de volgende al met ‘Raise Your Hand’ ook zo eentje van de nieuwste schijf. Ilse vertelde dan het verhaal van de volgende song, door haar zelf geschreven en geput uit eigen levenservaring, dan heb ik het hier over het mooie ‘Little Devil’, een mens zou er voorwaar stil van worden. Stilaan gingen we richting pauze en daarvoor werd door Wouter de slide bovengehaald bij ‘Wake Me Up’ en Robert Johnson’s ‘Crossroad Blues’ en bij BB King’s ‘When Love Comes To Town’, met een stevige harmonicapartij,  werd het eerste gedeelte afgesloten. Dit gedeelte was al van hoge kwaliteit het sterke gitaarspel van Wouter in combinatie met de wondermooie stem van Ilse, daar kan je niet van onberoerd blijven.

De pauze was meer dan welkom om de dorstigen te laven en even een luchtje te scheppen. Toen iedereen weer paraat was, raasde ‘Rock ’n Roll Never Dies’ door het klein Tartoefken en met ‘Johnny Starts To Dance’ werd daar een stevig vervolg aan gebreid. Een emotioneel moment volgde met de tearjerker ‘” Goodbye To A Friend’, man, wat een mooi nummer is me dat zeg, en dat gebracht met de knappe stem van Ilse, ik voelde mij zowaar emotioneel worden. Maar kom, life goes on, en hoe, en met een stevige rocker van Bob Seeger ‘Old Time Rock ’n Roll’ en ‘Leadbelly’s ‘Cotton Fields’ kon de pret alweer niet op. Drie knappe covers om deze mooie namiddag af te sluiten: ‘Shake Rattle ’n Roll’ van goeie ouwe Bill Haley, het prachtige Elvisnummer ‘Suspicious Mind’ en ‘Can I Get A Witness’ om af te sluiten.

Natuurlijk was iedereen het daar niet mee eens en ondanks de zweetdruppels die rijkelijk van het voorhoofd van Wouter drupten, kregen we er nog wat bovenop met een potige ‘Honky Tonk Woman’ en een meezingertje van Sam Cooke ‘Bring It On Home’.

Iedereen meer dan tevreden van dit optreden met kwaliteitsgarantie. Knappe eigen songs met goed bij elkaar passende teksten en muziek en goed uitgekozen covers die met een eigen twist worden gebracht. Daar wordt een mens blij van sé. “Two Lousy People don’t care about anything, two lousy people who got a song to sing”. Amen to that !

Marcel